Hayat Boyu Öğrenme Çalışmalarının Analizi

##plugins.themes.academic_pro.article.sidebar##

Yayınlanmış Eki 18, 2023
Download
PDF
Statistic

İstatistikler

Ölçüm Çağrılıyor ...
Cilt 3 Sayı 3 (2023): Aralık 2023

##plugins.themes.academic_pro.article.main##

Özden Ölmez Ceylan
Milli Eğitim Bakanlığı
https://orcid.org/0000-0002-0452-8043
Aslı Ağıroğlu Bakır
Milli Eğitim Bakanlığı
https://orcid.org/0000-0002-5352-572X

Özet

Bu araştırmanın amacı Türkiye’deki eğitim fakültesi dergilerinde son beş (5) yılda hayat boyu öğrenme (yaşam boyu öğrenme) konusunda yapılmış olan çalışmaların analizinin gerçekleştirilmesidir. Çalışma kapsamında DergiPark’ta yer alan eğitim fakülteleri dergilerinde 2019-2023 yılları arasında “hayat boyu öğrenme” ve “yaşam boyu öğrenme” anahtar sözcükleriyle yayımlanan makaleler incelenmiş ve yayımlanan 57 makaleye ulaşılmıştır. Ulaşılan makalelerin yayımlanma yılı, anahtar sözcükleri,  konusu, yöntemi, örneklemi ve önerileri veri setini oluşturmaktadır. Elde edilen veriler doğrultusunda frekans, yüzde değerleri ile tablo ve grafikler oluşturulmuştur. Analiz sonucunda çalışmaların son yıllarda azaldığı, daha çok hayat boyu öğrenme eğilimleri üzerine odaklandığı, çalışmaların büyük çoğunluğunun nicel yöntemle ve aday öğretmenlerle yürütüldüğü sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda, hayat boyu öğrenmeye ilişkin yayınların eğitim fakülteleri dergilerinde geniş bir yer bulmadığı anlaşılmaktadır. Öğrenme kültürünün öğretmenler aracılığıyla yerleştiği düşünüldüğünde eğitim fakültesi dergilerinde bu konuya daha çok yer verilmesine, konuların daha kapsayıcı olarak ele alınmasına, derinlemesine çalışmaların sayısının artırılmasına ve çalışma gruplarının çeşitlendirilmesine ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.

##plugins.themes.academic_pro.article.details##

TrDoi
https://trdoi.org/10.27579808/e-ijpa.116
Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.

Atıf için
Ölmez Ceylan, Özden, & Ağıroğlu Bakır, A. (2023). Hayat Boyu Öğrenme Çalışmalarının Analizi. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 3(3). Erişim bağlantısı: https://www.e-ijpa.com/index.php/pedandragoji/article/view/116

Referanslar

  1. Akın, G. (2022). Yaşam seyrindeki öğrenme yolları: yaşam boyu, yaşam genişliğinde ve yaşam derinliğinde. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 55(2), 567-599.
  2. Ayçiçek, B., & Yelken, T. Y. (2016). Eğitim fakültelerindeki öğretim elemanlarının hayat boyu öğrenme yeterlikleri ile hayat çapında öğrenme alışkanlıklarının incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 872-884.
  3. Berberoğlu, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ile bilgi ve iletişim teknolojileri açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki konumu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi. V(II). 113-117.
  4. Beycioğlu, K., & Konan, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa eğitim politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(24), 369-382.
  5. Beytekin, O. F., & Kadı, A. (2014). Quality of faculty life and lifelong learning tendencies of university students. Higher Education Studies, 4(5), 28-36.
  6. Beytekin O. F. ve Çiğdem F. A. (2021). Eğitim politikası: Yetişkin eğitimi ve hayat boyu öğrenme (1. Baskı). Gece Kitaplığı Yayınevi. ISBN. 978-625-8002-17.
  7. Bıkmaz, F. H., Aksoy, E., Tatar, Ö., & Altınyüzük, C. A. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanında yapılan doktora tezlerine ait içerik çözümlemesi (1974-2009). Eğitim ve Bilim, 38(168).
  8. Budak, Y. (2009). Lifelong learning and human type that should be aimed at the primary school curriculums [Yaşamboyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan tipi]. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 29(3), 693-708.
  9. Doğan, S., & Kavtelek, C. (2015a). Hayat boyu öğrenme kurum yöneticilerinin hayat boyu öğrenmeye ilişkin algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 82-104.
  10. Doğan, S., & Kavtelek, C. (2015b). Hayat boyu öğrenme ölçeği (HBÖÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 205-222.
  11. Göksoy S. (2019). Vatandaşlık Eğitimi Mi? Çokkültürlülük ve Kapsayıcı Eğitimi Mi? Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi (ULED), 2(2), 1-7.
  12. Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsami üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2/3 (Aralık /December 2012) ss. 34-48.
  13. Gündoğdu, K., Yüksel, S., Akyol, B. ve Vural, R. A. (2016). Hayat boyu öğrenme konusunda yayımlanan tez ve makalelere ilişkin bir içerik analizi: 2000-2015. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 1491-1513.
  14. Güneş, F. ve Deveci, T. (2020). Yetişkin eğitimi ve hayat boyu öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.Gündoğdu, K., Yüksel, S., Akyol, B., & Vural, R. A. (2016). Hayat boyu öğrenme konusunda yayımlanan tez ve makalelere ilişkin bir içerik analizi: 2000-2015. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 1491-1513.
  15. Günüç, S, Odabaşı, H. ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(2), 309-325.
  16. DPT(2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Erişim adresi: https://www.sbb.gov.tr/wpcontent/uploads/2022/07/Uzun_Vadeli_Strateji_ve_Sekizinci_Bes_Yillik_Kalkinma_Plani-2001-2005.pdf
  17. Kalkınma Planları (2023). Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. Erişim adresi: https://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/
  18. Kılıç, A. E. & Yılmaz, R. (2019). Descriptive analysis of the articles published in the last 10 years within the context of lifelong learning: A meta-analysis. Bartın University Journal of Faculty of Education, 8(1), 322-359.
  19. Liberati, A., Altman, D. G., Tetzlaff, J., Mulrow, C., Gøtzsche, P. C., Ioannidis, J. P., ... & Moher, D. (2009). The PRISMA statement for reporting systematic reviews and meta-analyses of studies that evaluate health care interventions: explanation and elaboration. Journal of clinical epidemiology, 62(10), e1-e34.
  20. MEB (2014). Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi 2014-2018. (2014). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/07/20140716-8-1.pdf
  21. MEB (2018). Hayat Boyu Öğrenme Kurumları Yönetmeliği Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=24507&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5
  22. Özüdoğru, G., Baltacı, Ö. ve Özçakır, B., (2020). Türkiye’de hayat boyu öğrenme konusunda yapılan tezlerin bibliyografik değerlendirilmesi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(2), 829-842.
  23. Petticrew, M., & Roberts, H. (2008). Systematic reviews in the social science: A practical guide. Oxford, The UK: Blackwell Publishing
  24. Poyraz, H.; Titrek, O. (2013). Türkiye’de hayat boyu öğrenmenin geliştirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 115–131.
  25. Samancı, O., & Ocakcı, E. (2017). Hayat boyu öğrenme. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 711-722.
  26. Shield, R.. R., ve Aronson, S. M. (2005). Aging in today’s world: Conversations between and anthropologist and a pyhsician. New York, NY: Berghahn Books.
  27. TDK (2023). Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
  28. Toprakçı, M. S., Hepsöğütlü, Z. B., & Toprakçı, E. (2021). Covid-19 Salgını sürecinde öğrencilerin uzaktan öğretimde sorun kaynağı algıları (İzmir Atatürk Lisesi Örneği). E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(2), 41–61. Erişim bağlantısı: https://e-ijpa.com/index.php/pedandragoji/article/view/40
  29. Turan, S. (2005). Öğrenen topluma Doğru Avrupa Birliği eğitim politikalarında yaşam boyu öğrenme. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi. 5 (1). 87-98.
  30. Yenen, E. T., Kılınç, H. H., & Bulut, A. (2016). Yaşam boyu öğrenme ile ilgili lisansüstü tezlerin incelenmesi. Researcher, 4(1), 85-93.
  31. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.