Kuantum Liderlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

##plugins.themes.academic_pro.article.main##

Necdet Konan
Sümeyye Mermer

Özet

Bu çalışmada okul müdürlerinin kuantum liderlik özelliklerini gösterme düzeylerini betimleyecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri Sivas ilinde ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde görevli ve araştırmaya gönüllü olarak katılım sağlayan toplam 390 öğretmenden toplanmıştır. Araştırmada geçerlilik çalışmaları çerçevesinde açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmış ve madde-toplam korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Güvenilirlik çalışmaları çerçevesinde ise test-tekrar test güvenilirlik ve iç tutarlılık katsayıları hesaplanmıştır. Verilerin istatistiki işlemlerinde SPSS 21 ve AMOS 21 paket programından yararlanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, ölçeğin 24 maddeden oluşan tek faktörlü bir yapıda olduğu belirlenmiş ve doğrulayıcı faktör analizi ile bu model doğrulanmıştır. Ölçeğin iç tutarlılık katsayısı “.965” olarak hesaplanmıştır. Geçerlilik ve güvenilirlik analizleri sonucunda ölçeğin var olan haliyle okul müdürlerinin kuantum liderlik özelliklerini ölçmede kullanılabileceği belirlenmiştir.

##plugins.themes.academic_pro.article.details##

Atıf için
Konan, N., & Mermer, S. (2021). Kuantum Liderlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(1), 74–86. Erişim bağlantısı: https://www.e-ijpa.com/index.php/pedandragoji/article/view/13

Referanslar

  1. Alşal, A. (2009). Bir kamu kurumdaki orta düzey yöneticilerin, kuantum liderlik davranışını gerçekleştirme düzeyleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  2. Bayramoğlu, G. (2016). Karmaşıklık paradigması ışığında örgüt teorilerinin yeniden değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 49-63.
  3. Berkmen, H. Kuantum kuramının mantığı, http://www.halukberkmen.net/pdf/259.pdf, TT:02/01/2016
  4. Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (12. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  5. Çokluk, Ö. Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  6. Dargahi, H. (2013). Quantum leadership: The implication for Iranian nursing leaders. Acta Media Iranica, 51(6), 411-417.
  7. Değirmenci, M. ve Utku, Ş. (2000). Yönetim ve örgüt yapısına kuantum mekaniği açısından bir bakış, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 1(2), 76-83.
  8. Erçetin, Ş. Ş., Çelik M., ve Çevik, M. S. (2018). Okul müdürlerinin kuantum liderlik davranışlarını gerçekleştirme düzeyleri. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama. 1(2), 109-124.
  9. Erçetin, Ş. Ş. ve Kamacı M. C. (2008). Quantum leadership paradigm, World Applied Sciences Journal 3(6), 865-868.
  10. Erçetin, Ş. Ş., Potas Kaya, N., Açıkalın, Ş. N., ve Turan, S., (2017). A study for developing a viable quantum leadership scale. ICPESS 2017, Ankara, Turkey.
  11. Ertürk Kayman, E. A. (2008). Türkiye’de mesleki eğitim ve öğretimin güçlendirilmesi projesi (MEGEP) içindeki yaygınlaştırıcı okul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışlarını gerçekleştirme düzeyleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  12. Fris, J., and Lazaridou. A. (2006). An additional way of thinking about organizational life and leadership. The Quantum Perspective. Canadian Journal of Educational Administration and Policy. 8: 1-29.
  13. Gülcan, M. G. (2015). Complexity theory and new leadership paradigm, British Journal of Education, Society & Behavioural Science, 10(2), 1-12.
  14. Hall, H. P. (2008). Development of a quantum leadership model and quantum leadership questionnaire in south africa. Unpublished Doctoral Dissertation. University of Johannesburg. Faculty of Economic and Management Science, Johannesburg.
  15. Haris, I., Afdaliah, Budiman, A. and Haris, K. (2016). Exploring quantum perspective in school leadership: a review of effective principal leadership in the changing nature of school management, International Journal of Social Sciences & Educational Studies, 2(4), 38-53
  16. Hu, L. and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives, Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6:1, 1-55, DOI: 10.1080/10705519909540118.
  17. Keskinkılıç Kara, S. B. (2013). Yeni bilim ve liderlik. Akademik Bakış Dergisi. 34: 1-13.
  18. Konan, N. (Ed.). (2015). Eğitim yönetiminde yeni liderlik yaklaşımları, Cilt:1, Ankara: Pegem Akademi.
  19. Kosa, G. (2020). Yöneticilerin kuantum liderlik algılarının incelenmesi üzerine nitel bir araştırma, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2).
  20. Mcdaniell, R.R. and Walls, M. (1997). Diversity as a management strategy for organizations a view through the lenses of chaos and quantum theories, Journal of Management Inquıry, 6(4), 363-375.
  21. Meydan, C. H. ve Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay.
  22. Mohamed, N. Pauleen, D. (2005). Cognition, quantum skills, and knowledge management in the criminal ınvestigation process: a conceptual model, knowledge management in asia-pacific 2005, Building a Knowledge Society: Linking Government, Business,
  23. Academia and the Community, 28-29 November 2005, Wellington, New Zealand.
  24. Papatya, G. ve Dulupçu, M. (2000). Thinking quantum leadership for true transformatio: the talisman of “not to know” at the treshold of new leadership, International Joint Symposium on Business Administration.
  25. Ruelle, D. (2014). Rastlantı ve kaos, (Çev: D. Yurtören), İstanbul: Say, (Orijinal baskı:1991).
  26. Shelton, C. K. and Darling, J. R. (2001). The quantum skills model in management: a new paradigm to enhance effective leadership, Leadership & Organization Development Journal 22(6), 264-273.
  27. Şanal, M. (2020). Yönetimde sinerji için kuantum bakış açısı, ASEAD 7(1), 42-50.
  28. Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
  29. Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. edition). Boston: Pearson.
  30. Taşdelen, M. ve Polay, T.Y. (2015). Organizational development and quantum organizations, International J. Soc. Sci. & Education 5(4), 570-579.
  31. Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi, Ankara: Nobel Yayınları.
  32. Tufan, M. ve Korumaz, M. (2020). Ortaokul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışları ile öğretmenlerin inisiyatif alma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 8(3) 727–742.
  33. Turan, S., ve Erçetin, Ş. Ş. (2017). Okul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışlarının örgütsel zeka düzeyine etkisi. Turkish Studies, 12(6), 761-782.
  34. Uzunçarşılı Soydaş, A. (2012). Halkla ilişkiler uygulamaları ve yönetim kavramına yeni bir yaklaşım: kuantum ve kaos teorisi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 657-672.
  35. Üzüm, B. ve Uçkun, S. (2019). Post modern bir metafor: kuantum organizasyonlar ve kuantum liderlik, The Journal of Social Science, 3(5), 80-90.
  36. Yılmaz, V. ve Çelik H. E. (2009). LISREL ile yapısal eşitlik modellemesi – I. Ankara: Pegem Akademi.
  37. Youngblood, M. D. (1997). Leadership at the of chaos: from control to creativity. Strategy Leadership, 25(5), 8-14.
  38. Zohar, D. (1998). What would a quantum organization look like?. Management Review, 87(3), 56.